Fizjologicznie podniebienie miękkie znajduje się pod nagłośnią, jedynie w trakcie przełykania na ułamek sekundy zakrywa ono nagłośnię. Dzięki długiemu podniebieniu miękkiemu u konia istnieje możliwość dokładnego oddzielenia dróg oddechowych od pokarmu, który wędruje z jamy ustnej do przełyku. Jest to wynik przystosowania konia do życia w naturalnym środowisku. Kiedy koń się pasie i jest nagle zaatakowany mając pokarm w jamie ustnej, angażuje intensywnie układ oddechowy podejmując szybką ucieczkę.
Patologicznie podniebienie miękkie „wskakuje” nad nagłośnię i pozostaje w tej pozycji. W tej sytuacji uniemożliwia prawidłową funkcję nagłośni i upośledza przepływ powietrza. Przemieszczenie podniebienia miękkiego (DDSP z ang. dorsal displacment of soft palate) najczęściej występuje u młodych koni wyścigowych pełnej krwi angielskiej w wieku 2-4 lat. Również zdarza się często u koni sportowych pracujących przy silnie zgiętej szyi np.: u koni ujeżdzeniowych.
Objawem przemieszczenia podniebienia jest zazwyczaj charkoczący niski dźwięk towarzyszący wydechowi, (na co warto zwrócić uwagę przeprowadzając wywiad), jest to powodowane przedostawaniem się części fali wydychanego powietrza pod podniebienie miękkie. Mylące bywa, kiedy chory koń nie wydaje żadnego patologiczno szmeru – u 30% badanych koni ze stwierdzonym DDSP szmer nie był słyszalny . Często obserwowany jest dramatyczny spadek wydolności wysiłkowej (koń „zatyka się”),i falowanie skóry policzków, co jest związane z tłoczeniem powietrza do jamy ustnej. Bywa jednak, że koń przemieszcza podniebienie podczas biegu i „reponuje” kilka razy, co nie daje tak spektakularnych objawów, ale obniża wydolność wysiłkową.
Przyczyny występowania tego zaburzenia nie są do końca poznane.
W trakcie galopu struktury gardła i podniebienia miękkiego muszą sprostać sile, wzrastającego ciśnienia ujemnego, ale nie są zaopatrzone żaden sztywny szkielet kostny czy chrzęstny. Tak, więc polegają w pełni na pracy mięśni. Prawidłowe ułożenie nagłośni wobec podniebienia miękkiego jest również możliwe tylko dzięki skurczom mięśni.
Jakiekolwiek, miopatie spowodowane uszkodzeniem unerwienia czy zapaleniem samych mięśni powodują często DDSP lub zapadanie się ścian gardła.
Tkanka mięśniowa ulega zmęczeniu wraz z przedłużającym się wysiłkiem. Zaburzenie pojawia się, więc często pod koniec treningu i u młodych niewytrenowanych zwierząt. Czynnikiem predysponującym do występowania DDSP jest również źle wykształcona „miękka” lub zbyt mała nagłośnia. DDSP mogą powodować także zmiany pod nagłośnią np.: cysty.
Wystąpienie DDSP w badaniu endoskopowym w spoczynku nie jest jednoznaczne z występowaniem DDSP w ruchu. U koni, które mimo wywoływanych prób przełykania podniebienie pozostaje w nieprawidłowej pozycji prawdopodobieństwo wystąpienia DDSP w ruchu jest większe.
Istnieje szereg technik operacyjnych zapobiegających DDSP ich skuteczność jest średnio oceniana na 50% – 60%. Podejrzenie dynamicznego przemieszczenia podniebienia miękkiego można potwierdzić tylko w badaniu na bieżni.